Bugünlerde hep bir arbade var içimde. Hayat ne kadar rutinse içim o kadar kaos. Canımı sıkmayan neredeyse hiçbir şey ve hiç kimse yok gibi. Hiçbir şeye konsantre olamıyor, hiçbir şeye karar veremiyorum, hiçbir şeyden istediğim kadar zevk alamıyorum...
Her zamankinden çok ölümü düşünüyorum ama eskisi kadar Hayatı Veren'den korkmuyorum. Herşey kendi ekseninde dönerken ben neyin etrafında dönüyorum anlamadım gitti. Bindik bir alamet gidiyoruz kıyamete hesabı bir durumdayım.
Beni heyecanladıran şeylerin peşinden gitmem gerekirken beni korkutan şeyleri arkama almış birbirinin aynısı olan günler yaşıyorum. Huzuru arıyorum ve nasıl bulacağımı bilirken bir türlü elde edemiyorum.
Hayattan birşey istemem lazım ki; birşeyler renk katsın rutinime ama hiçbir şey istemiyorum.
Lanetlendim mi nedir?
