19 Şubat 2010 Cuma

Rahatımdan Olmak

Garip bir metamorfoz geçiriyorum. Zevklerim, beklentilerim, ideolojim hepsi aynı anda ve tam olarak nereye varacağını bilemediğim bir yönde değişiyorlar. Kısacası, tüm karakterim ve ruhum kaos içinde.

Neden böyle oluyor bilmiyorum. Acaba, yaş ile alakalı bir şey mi? Büyümek dedikleri bu mu? Ya da sosyal çevremi değiştirmiş olmamla mı alakalı? Ya da beni en çok korkutan şey mi yani varlık ile ilişkiyi kurmaya ve varolduğun dünyaya değer katmaya çalışırken yolunu kayıp etmek mi?

Gayet rahat bir hayatım varken bir türlü yerinde duramayan, bir şeyleri sürekli kurcalayan yaramaz birine dönüştüm. Sürekli düşünmek, neden-sonuç ilişkisi kurmak, çoğu zaman yanılmak ve kendine yanıldığını itiraf etmek acayip yıpratıcı bir süreç. Gecelerim gündüzlerimle karıştı. Gündüzlerim ise mahşeri bir hesaplaşma ile geçiyor. Fiziksel rahatımdan ciddi bir kayıp olmamasına karşın ruhi ve mental dengem altüst olmuş durumda.

Bu süreç aynı zamanda çok da verimsiz. Hiçbir şey üretemediğim gibi altyapı eksikliklerimi de gideremiyorum. Sürekli kendine işkence halindeyim.

Hani bahsettikleri "bedel ödemek" bu mudur? Yoksa daha yeni mi başlıyorum? Eğer yeni başlıyorsam, önümde yaşayacak çok uzun bir ömür olduğunu sanmıyorum. Zira, bu şekilde yaşamaya çok uzun süre dayanabilecek bir bünyem yok.

Tek tesellim, kimsenin altından kalkamayacağı şeyle imtihan olamayacağına dair aksiyom. Eğer bu durumdaysam bir nedeni olmalıdır diye düşünüyorum. Umarım hiç olmazsa bu konuda yanılmam.

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Daha dün günlüğüme (defter olana:)) bu konuyla ilgili satırlar yazmıştım ve şimdi bu yazıyı görünce şaşırdım. Ne diyeyim dilerim değişimin beğenilerin doğrultusunda olur.

Güllerevurgunum dedi ki...

Ne diyeyim ki? cümlemize :)

nazenin dedi ki...

rahatından olmak herzaman iyidir hepimiz yaşıyoruz.. yeni bir süreçten geçiyoruz böyle zamanlarda bizim için biyerlerde iyibişeyler oluyor ben hep buna inanırım. sükut ve sabır lazım böyle zamanlarda ve yeniye hazırlanmak ve de olanı olmayı kabul etmek..