Çığlık Atmak İstiyorum

Bazen içimden sesim kısılana kadar çığlık atmak istiyorum. Ama bunun doğal bir dürtü olduğunu ve zaman zaman herkesin ihtiyacı olduğunu zannediyorum. Eğer öyle olmasa çığlığın bir alt versiyonu olan bağırmak ya da kimi durumlarda havlamak insanların yaptığı bir ameliye olmazdı. Bağırma ve havlama ile enerjilerini boşaltanlar çığlık atmaya da daha az ihtiyaç duyuyorlar.

Ama ben nadiren bağırıyorum ya da negatif enerjimi üstüne boşaltacak bir zat-ı muhterem bulamıyorum. Bundan dolayı çığlık atmak konusunda büyük bir istek var içimde. Bir sürü saçma sapan sorunla akşama kadar uğraşıyor olmak sinirlerimi yıprattı iyice. Aslında sorunların olmasından ziyade aynı sorunların kronik hale gelip hep kendini tekrar etmesi beni çileden çıkartıyor.

Aylardır yaptığım uyarıların dikkate alınmaması sonunda şu anda belime kadar varan pislikle uğraşmak zorunda bırakıldığım için müdürün odasına gidip çığlık atsam nasıl olur mesela?
Kendimi daha iyi hisseder miyim?

Babamın zengin olmadığına en çok hayıflandığım zamanlar böyle zamanlar işte. Hayatta istemediğin halde ilkelerine ve değerlerine ters hareket edenlerle aynı ortamı paylaşmaya devam etmek bana yapılan en büyük işkence. Tam bir zillet. Alıp başımı gitmek ve kendime uygun insanları aramak istiyorum. Ama bu tür insanları bulana kadar hayatımı idame ettirememekten korkuyorum ve korkularım zillete neden oluyor !