Git gide bir blogçu olma yolundayım. İçimde sık sık birşeyleri bloga yazma dürtüsü uyanıyor. Hani, çok tembel birisi olmasan her haltı buraya yazacam ama yazmaya üşenirken yazıcağım şeyi unutuyorum. Sonra, bir pişmanlık hissi ile beraber "tühhh keşke yazsaydım" diyorum.
Yine de güzel bir hadise bu blog olayı. Tabii, keşke daha güzel bir üslubum olsa ve sıradan hayatımı "acayip birşey"miş gibi kayıtlara geçsem ya da enteresan bir hayatım olsa ne yazsam ilginç olabilse. Maalesef öyle bir durumum yok. Sıradan, gayet rutin ve sakin bir hayatım var. Süper heyecanlı bir olayla da çok nadiren karşılaşıyorum ve bundan itiraf etmeliyim ki memnunum. Adrenalin bana iyi gelen bir duygu değil. Tek sevdiğim adrenalin maçlarda duyduğum adrenalin. Gerisi yıpratıcı bir duygu.
Blogun en güzel tarafı birkaç ay sonra tekrar yazdıklarımı okuduğumda kendimdeki değişimi izleme fırsatı. Hafif narsist biri olarak blogun bu olayı güzel bir özellik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder