27 Kasım 2008 Perşembe

Bir Kucak Dolusu (?)


"Bir kucak dolusu ..." diye başlayan cümlelerin sonuna klişe olarak genelde "sevgi" gelir ya da "öpücük". İkisi de bir mâna teşkil etmeyen kalıp cümlelerdir. Ben ise "bir kucak dolusu keşke" diyeceğim.

Kendimle ilgili birçok şeyi eleştiririm. Eleştirilerimi bazen dışardan beni görenlerden dahi sert yaparım. İç dünyam sürekli bir otokritik halinde. Acayip yorucu biriyim. Kendim olmaya katlanamadığım o kadar çok zaman oluyor ki; artık bu durum kabak tadı verdi. Ama insan maalesef bundan kurtulamıyor.

Bugünün kendimden nefret etme menüsünde ise, hızlı ve beraberinde gereksiz yere çok konuşmam var.

Acayip sinir bozucu biri olmamın temelinde bu çok hızlı konuşma huyum var. Alelacele konuşmak benim için artık bir tarz mı oldu nedir bir türlü üstesinden gelemiyorum. İnsanların sordukları en ufak sorulara bile o kadar hızlı cevap veriyorum ki, cevaplarımın ne anlama geldiğini daha doğrusu anlatmak istediğimi ifade edip etmediğine nerdeyse hiç dikkat etmiyorum. Benimle konuşanın aklına "konuşuyoruz ama nece konuşuyoruz" diye eski bir şarkı repliğinin gelmemesi imkansız.

Acı veren durum ise bunun farkında olduğum halde bir türlü engelleyemem. Telaşlı ve panik biri olduğum havası yayıyorum etrafa. Halbuki alakası bile :( Kolay kolay heyecanlanmam bile. Tabii insan bu kadar hızlı konuşunca düşüncesizce şeyler de söylüyor ya da söyledikleri yanlış anlaşılabiliyor ki en çokta buna sinir oluyorum.

İnsan hızlı konuşunca bir de yan etki olarak çok konuşuyor galiba ya da ben de iki defo da birden var. Hem hızlı hem de çok konuşuyorum. Konuştuğum şeylerin çoğu ciddi şeyler olmuyor orası ayrı ama yine de muhataplarımı illallah ettirdiğimin de farkındayım.

Her dialoga başlarken kendime "az ve yavaş konuş" diye telkinlerde bulunuyorum bir süredir. Ama işe yaramıyor. Artık daha marjinal çözümlere girişmeliyim gibi. İlk aklıma gelen ağzıma demir bilyeler koymak. Daha önce denenmiş bir yöntem olduğundan güvenilir bir çözüm olabilir sanki. Bu şekilde kendimi de rezil etmekten ve gereksiz yere bayık bir tip olmaktan kurtulabilirim umarım. Bu çözüm, tüm sosyal ortamımı paylaştığım insanlara yapabileceğim en büyük iyilik olur sanırım :-(

2 yorum:

Wilwarin dedi ki...

Ouy hiç kıyamadım yaa..
Demir bilye deil o kusu =)) Güldürdün beny..İntihara mahal verme bakalım =) Tümden konuşamıcaksın mazallah =))

Nohut konur nohut..Kucak dolusu nohut =P

Bezgin ve gayretli duruyosun,başarıcaana eminim =)

Adsız dedi ki...

Zaman zaman ben de çok hızlı konuşurum ama suçu hiç de kendimde bulmam. Zira kimsenin kimseyi dinlemeye tahammül edemediği bir devirde yaşıyoruz ve insanların dikkatleri çok çabuk dağılıyor ne kadar kısa süreye ne kadar çok sözcük sığdığırabilirsek o kadar şanslıyız sanırım.