20 Şubat 2009 Cuma

Commodore 64, Amiga 500, SEGA ve İçimdeki Atari Aşkı




Her insanın hayatında içinde kalan birşey vardır. Hani çok isteyipte olmayan ya da elde edemediği şeyler. Benim bu tür sahip olamadığım ve iç unutamadığım şey taa mini minnacık zamanlarıma gider. TV lerin renklenmeye başladığı ve artık oyun konsüllerinin evlere girmeye başladığı dönemlerden bahsediyorum.

Ailemin ekonomik durumu genelde kötü olduğu için bizim ev bu tür teknolojik ilerlemeleri hep geç takip ederdi. Hatta bazı şeyleri hiç takip bile edemezdi. Ama ben çocukken acayip meraklı bir tiptim ve birazda sınıftaki çocukların etkisi ile bu atari ve oyun konsollarına hasta oluyordum. Hiç bisikletim, misketim olsun hayali kurmadım ama bu atari resmen bir tutkuydu bende.



O zamanlar en yaygın olan atari Comodore 64'tü. Orta halli ailelerin bile alabildiği ve TV'ye monte edilen çok ilke 2 bit lik bir atariydi. Benim hiç olmamasına rağmen annemden zar zor izin alarak arkadaşlarıma gider orada oynardık. Cumartesi günleri kutsal bir atari günüydü.



Daha sonra Amiga 500 çıktı. Bu atari Commodore'dan daha gelişmişti ve disketle çalışıyordu. Hayatımda sadece 1 kez oynayabildim bununla ama hala aklımda :)

SEGA ise benim çocukluğumda hep anlatılan ama asla görülemeyen bir cihazdı. Kimilerine göre uzaylılar bile yapmış olabilirdi. Doğal olarak hiç oynamadım ama bu zamanın wii si gibi birşeydi :)

Çocukluğumda siyah dandik konsolo bile sahip olamayan biri olarak bu öyle bir içimde kalmıştır ki; her 80'ler geyiği çevrildiğinde yaram nükseder. Hee acısını ilerleyen yaşlarda PC teknolojisinden çıkartıp bol bol oyun oynadım ama çocuklukta içimde kalan şeyin acısı hala çıkmadı.

Kader utansın :(

9 yorum:

taluyka dedi ki...

ay gerçekten nostalji oldu benim için. commodore 64 ten benimde vardı teyip gibi bi aparatı vardı oyun kasetini ona koyardık.sonra bi ekranda saniye çıkardı o saniye bitince oyun başlardı.bazı oyunlarda o saniye çok fazla olurduk.beklemek ayrı bi işkence aama şimdiki pc oyunlarının hiçbiir o tadı vrmiyorr :(

Güllerevurgunum dedi ki...

hehehe...di mi ya o bekleme acayip birşeydi :)

Bir de kaset sarma vardı.
Özel sarım makinası olan bile vardı :P

Ama cidden hiç bir modern pc oyunu aynı tada vermiyor :-(

Wilwarin dedi ki...

Bizde de vardı atari.Ne harika bişeydi onun başına oturmak.. Deminden beri düşünüyorum çıkaramıyorum.Mavi ve kırmızı donlu biddik adamlarla oynadığımız bi oyun vardı.Her level sonunda koca taşlı büyük bi kapıyı kırmaya çalışırdık.Bi taraftanda üstünde ateş edilirdi.Ne heyecanlanırdık o kısımlarda.. Cile başlıyordu sanırım adı ama hatırlayamadım bi türlü =(

Amcamlar için bi lükstü atari almak.Gizlice tüm kuzenler almıştık onlara.Küçük kuzenide tembihledik söyleme sakın amcama diye..Babası gelir gelmez demiş ki,Baba çekyatın altında ateri yokki =)) Yakalanıp sıraya girmiştik bide.. =)

Şimdiki çocuklarda çocuk mu be...

Adsız dedi ki...

fondaki parçayı kim söylüyor.
sanatçının ve parçanın adını yazarsanız memnun olurum teşekkürler.

Güllerevurgunum dedi ki...

alanis morissette - utopia

Adsız dedi ki...

çok teşekkürler arkadaşım...
yazıların şarkıların hepsi müthiş...
hayat görüşün tam kafama göre...
umarım hayatta başarılı olursun.
_________saygılar

Adsız dedi ki...

teşekkürler arkadaşım...
şarkıların yazıların hepsi çok güzel..
umarım hayatta mutlu olursun...
saygılarımla

Güllerevurgunum dedi ki...

sayın adsız,

saygılar bizden efendim :)

____gizemli____ dedi ki...

Commodore64________
gerçekten hayatımda çok önemli bir yeri var. bilirmisiniz benim hiç uzaktan kumandalı arabam olmadı:(
(1988-1995) 79lu olarak çocukluğumun en en güzel günlerinde en güzel oyuncağım commodore64 tü...
benim için hala bir efsanedir.o bazen beni eğlendiren çok ii bir arkadaştı.
bazende oyun yüklerken hata verip açılmayınca beni en çok üzen arkadaşım da olabiliyordu. çevremde makineyi ii bilen biri olarak (kafa ayarı ustası:)) devamlı aranılan biriydim... kafa ayarını bilirmisiniz? oyun yüklemek için bulunan teybin ortasında duran bir vida. kafa ayarı tornavidasıda devamlı bulunurdu yanımda:) ne günlerdi gerçekten.
bir arkadaş belirtmiş şimdi pcler o zevki yaşatmıo diye. gerçektende öyle. şu an 2 laptopu ayrıca devasaa bir masaüstü pc ye sahip olan ben o günleri hala unatamıyorum.
bilemiyorum belki commodore 64 bana çocukluğumu anımsattığı için bana daha güzel gelio. ama olsun benim için gerçekten commodore 64 lü günler belkide hayatımın en güzel en saf en temiz en eğlenceli günleriydi...
___________sevgiler__________